توهّم برخی فیلمساز‌ها آدم را عصبانی می‌کند
امیر قادری در گفت‌وگو با «فرهیختگان»:
فیلم یا کتاب بد، اگر خالصانه و صادقانه و براساس تمام درک و علاقه‌ام نوشته یا ساخته شده باشد، مرا آزار نمی‌دهد. آنچه مرا در عالم هنر به‌شدت عصبانی می‌کند، فضل و فیک‌فروشی و ارائه آدرس غلط و «هیاهوی بسیار برای هیچ» است، یعنی فیلم‌ساز یا نویسنده‌ای که می‌داند حرفی برای گفتن ندارد یا کسی که با بزرگ‌نمایی بی‌مورد، سعی می‌کند به شکل آگاهانه‌ای پیش‌پاافتاده بودن یا توخالی بودن اثرش را پنهان کند.
آثاری که وقتی این توهمات و ادعاها را کنار می‌زنید، متوجه می‌شوید در بطن اثر فرم پیچیده و محتوای به‌دردخوری وجود نداشته و بیشتر حاصل ادعا، توهم فیلم‌ساز و بزرگ‌نمایی او بوده است. گاهی این کار خودآگاهانه است، یعنی فیلم‌ساز می‌داند محتوایی ندارد و مخاطب یا خواننده را فریب می‌دهد و گاهی نیز چنان متوهم است که گمان می‌کند حرف مهمی برای گفتن دارد. این دسته از فیلم‌سازان و نویسندگان مرا عصبانی می‌کنند. در غیر این صورت، فیلم یا کتاب بدی که خالصانه و صادقانه، به‌اندازه سطح دانش و توانایی پدیدآورنده‌اش، ساخته یا نوشته شده باشد که آزاردهنده نیستند. نهایتش این است که کنارشان می‌گذارید و سراغشان نمی‌روید.
https://ekran.media/